Πότε το φλάς είναι απαραίτητο κατά την διάρκεια της ημέρας?

 

Πολλές φορές δημιουργείται το ερώτημα γιατί θα πρέπει να χρησιμοποιούμε φλάς κατά την διάρκεια της ημέρας και ενώ έχουμε την δυνατότητα να επεξεργαστούμε την φωτογραφία μετά.

 

Αν και οι πιο έμπειροι φωτογράφοι μπορεί ήδη να γνωρίζουν την απάντηση, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα ήθελαν την ανάλογη εξήγηση. Μια εύλογη ερώτηση είναι, γιατί να μην υπερεκθέσω απλά την φωτογραφία?

Η απάντηση λοιπόν είναι ότι αν θέλετε να διορθώσετε την φωτογραφία μετά την λήψη, η χρήση ενός φλας κατά τη διάρκεια της ημέρας θα κάνει την διόρθωση πολύ πιο εύκολη. Πιθανότατα να χρησιμοποιήσετε το φλας της κάμερας, αλλά και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, ένα φλας εκτός κάμερας θα κάνει ακόμη πιο εύκολη την επεξεργασία.

 

Το θέμα είναι να αποτυπώσετε το ήδη υπάρχον φως αλλά και να συμπληρώσετε επιπλέον φως στο θέμα.

Οι επαγγελματίες φωτογράφοι χρησιμοποιούν συνήθως αυτήν τη μέθοδο όταν φωτογραφίζουν μια εκδοτική ή εμπορική καμπάνια και επίσης πολύ δημοφιλές σε πορτραίτα γάμων.

Το φλάς που προτιμούν και χρησιμοποιούν οι επαγγελματίες φωτογράφοι για επαγγελματικό αποτέλεσμα κάνει συγχρονισμό υψηλής ταχύτητας με το σύστημα κάμερας. Οι λάμψεις του φλάς πραγματοποιούνται τόσο γρήγορα που το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί καν να τις δει.

Μία από αυτές τις λάμψεις είναι αυτή που θα  χτυπήσει στον αισθητήρα.  Βέβαια η ισχύ της μπαταρίας των συγκεκριμένων φλάς αναλώνεται πολύ πιο γρήγορα, αλλά θα έχετε σίγουρα πολύ καλύτερη λήψη.

Ρυθμίστε το φλας λοιπόν σε συγχρονισμό υψηλής ταχύτητας και, στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε softbox, ομπρέλα ή ό, τι άλλο συνηθίζετε να χρησιμοποιείτε για την διάχυση του φωτός.

Το μόνο που χρειάζεται μερικές φορές για να κάνετε αυτή τη διαδικασία είναι ένα φλας με κεφαλή ζουμ και έναν ανακλαστήρα. Εάν χρησιμοποιείτε φλας με κεφαλή ζουμ, ρυθμίστε το στο ευρύτερο ζουμ - το οποίο είναι συνήθως 14 mm. Στη συνέχεια, μετακινήστε το φλας εμπρός ή πίσω.

 

Γενικά να ξέρεις ότι τα φθηνότερα φλας δεν έχουν υψηλή ταχύτητα. Η γρήγορη ταχύτητα του φλας μπορεί επίσης να αντιμετωπίσει το θολό θέμα. Είναι ιδανικό για σπορ ή οτιδήποτε θέλετε να φωτογραφήσετε σε κίνηση.

 

Βρήκες χρήσιμο το άρθρο?

Θα χαρούμε να απαντήσουμε σε οποιαδήποτε ερώτηση σου!

Δημιουργική αντανάκλαση

Ένας διαφορετικός τρόπος απόδοσης πορτρέτου είναι χρησιμοποιώντας την δημιουργική αντανάκλαση.

 

Σαν ιδέα μπορεί να φαίνεται σχετικά εύκολο και ίσως και να είναι, αυτό που χρειάζεται είναι η βασική κατανόηση των βασικών μεταβλητών της αντανάκλασης, με αυτό τον τρόπο ξεκλειδώνονται περισσότερες επιλογές και διευρύνεται η οπτική στο κάδρο.

Ξεκινώντας από την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας των αντανακλάσεων φωτός και, στη συνέχεια, επεκτείνοντας αυτήν την κατανόηση στο πεδίο της φωτογραφίας τα αποτελέσματα συνήθως κορυφώνονται.

Φτάνει να παρατηρήσετε το κάδρο καθώς απομακρύνουμε ή πλησιάζουμε την κάμερα στην διαθλαστική επιφάνεια.

Ο υπολογισμός της απόστασης είναι τα βασικό κλειδί για αυτού του είδους την φωτογράφιση και μπορεί να αποθεώσει την φωτογραφία σας, γι’ αυτό την προσοχή σας.

Δεν αρκεί μόνο να υπάρχει αντανάκλαση, αλλά αντανάκλαση σε επιθυμητή ποσότητα και ποιότητα.

Κάνοντας μερικούς υπολογισμούς γρήγορης απόστασης, μπορείτε να αρχίσετε να φαντάζεστε ότι το θέμα σας βρίσκεται στο προσκήνιο και ότι τα ανακλώμενα φώτα στο γυαλί λειτουργούν στην πραγματικότητα ως φόντο.

Το μείγμα φόντου και αντανάκλασης ενισχύει την διαφορετικότητα και τον πειραματισμό.

 

Καλές λήψεις!

 

Σου άρεσε το άρθρο?

Το δοκίμασες?

Τι γνώμη έχεις?

Θα χαρούμε πολύ να απαντήσουμε σε οποιαδήποτε ερώτηση σου.

Light painting

 

Εντυπωσιακά αποτελέσματα γράφοντας το φως με μεγάλη έκθεση είναι ένας πειραματισμός που οπωσδήποτε θα έπρεπε να δοκιμάσετε.

Τι είναι το Light painting?

Ουσιαστικά πρόκειται για μια τεχνική η οποία μας επιτρέπει να καταγράφουμε μια κινούμενη πηγή φωτός.

Η πιο σημαντική διαφορά για αυτού του είδους τις φωτογραφίες σε σχέση με την κανονική και συμβατική φωτογράφιση είναι η μεγάλη έκθεση.

Όταν λέμε μεγάλη έκθεση εννοούμε τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα αν όχι περισσότερο. Η μεγάλη έκθεση όπως ήδη γνωρίζουμε επιτρέπει στην κάμερα να συλλάβει την κίνηση (στην προκειμένη την κίνηση του φωτός) ενώ τα σταθερά αντικείμενα του παρασκηνίου γράφουν ως έχουν.

Ποιες ρυθμίσεις στην κάμερα είναι ιδανικές για Light painting?

Όπως σας λέμε κάθε φορά έτσι και σε αυτή την περίπτωση ιδανικά θα πρέπει να πειραματιστείτε με τις ρυθμίσεις της κάμερας έτσι ώστε να την κατανοήσετε και να την χρησιμοποιήσετε τα μέγιστα. Ωστόσο μπορούμε να σας αναφέρουμε κάποιες υποτυπώδεις ρυθμίσεις οι οποίες μπορούν να σας βοηθήσουν να δοκιμάσετε αυτή την τεχνική.

Επειδή θα βάλετε μεγάλους χρόνους έκθεσης, μπορεί να σας βοηθήσει να ρυθμίσετε το ISO σε έξι στάσεις υψηλότερα από το ISO που θα χρησιμοποιείτε συνήθως. Εάν χρησιμοποιείτε ISO 100, αυτό σημαίνει ότι θα το ορίσετε στο ISO 6400. Σε αυτό το ISO, υπολογίστε πόσα δευτερόλεπτα χρειάζεστε για να εκθέσετε το φως περιβάλλοντος. Ένα δευτερόλεπτο στο ISO 6400 ισούται με ένα λεπτό στο ISO 100. Μόλις καταλάβετε την έκθεση σε δευτερόλεπτα, ρυθμίστε το ISO πίσω σε 100 και ελέγξτε την έκθεση σε λίγα λεπτά. Εάν είναι ίδιο τότε έχετε τον βασικό χρόνο έκθεσης.

Εστίαση στην εικόνα. Είναι σημαντικό να εστιάσετε την εικόνα σας πριν ξεκινήσετε το Light painting , αλλά αυτό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο στο σκοτάδι. Εδώ ρυθμίζουμε σε μη αυτόματη εστίαση. Χρησιμοποιούμε ένα βοηθητικό φως για να φωτίσουμε το μέρος της σκηνής μας που θα είναι το επίκεντρο. Εστιάζουμε και κλείνουμε το βοηθητικό φως μόλις βρούμε την εστίαση μας.

Ξεκινάμε την έκθεση. Για μένα αυτό είναι και το διασκεδαστικό κομμάτι! Ήρθε η ώρα να ξεκινήσετε την έκθεσή σας και να αρχίσετε να ζωγραφίζετε με το φως. Η πλειονότητα των φωτογραφικών μηχανών θα επιτρέψει χρόνους έκθεσης έως και 30 δευτερόλεπτα, οπότε αν θέλετε μεγαλύτερο χρόνο έκθεσης από αυτόν, ρυθμίστε την ταχύτητα κλείστρου σε λειτουργία λαμπτήρα. Λειτουργία λαμπτήρα σημαίνει ότι η κάμερα θα συνεχίσει να τραβά τη φωτογραφία έως ότου το δάχτυλό σας αφήσει το κουμπί κλείστρου (ή εναλλακτικά μπορεί να γίνει και με απομακρυσμένη απελευθέρωση κλείστρου αν υπάρχει ο κατάλληλος εξοπλισμός).

Σε κάποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητο το τρίποδο. Οι περιπτώσεις αυτές είναι όταν κινείται η πηγή του φωτός αποκλειστικά από το θέμα μας, οπότε αν με τόσο μακριά έκθεση κρατώντας την μηχανή μας στο χέρι γίνει η παραμικρή κίνηση (κάτι που δεν υπάρχει περίπτωση να μην γίνει) τόσο το θέμα μας θα θολώσει.

 

Σου άρεσε το άρθρο?

Θα το δοκιμάσεις?

Είμαστε εδώ για να σου απαντήσουμε σε όποια ερώτηση σου.

Δημοπρασία για έργα του Ansel Adams

O επιμελητής του έργου του Ansel Adams έχει συγκεντρώσει μια εκπληκτική συλλογή από 100 εκτυπώσεις του Adams που θα πουλήσει η Sotheby's σε δημοπρασία που θα πραγματοποιηθεί στις 14 Δεκεμβρίου. Εάν έχετε αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια αλλά και την διάθεση συλλογής κάποιων από αυτών των εκπληκτικών έργων, αυτή είναι η ευκαιρία σας!

Ένα από τα κομμάτια προς πώληση, το Moonrise, Hernandez, New Mexico, αναμένεται να φθάσει μεταξύ 700.000$ και 1 εκατομμυρίου δολαρίων!

 
Το Grand Tetons and the Snake River, Grand Tetons National Park, Wyoming, 1942, (η παραπάνω φωτογραφία), αναμένεται να πουληθεί μεταξύ 400.000$ και 700.000 $.

Μερικές μικρότερες εκτυπώσεις προσφέρονται ξεκινώντας από 5.000 $, η τιμή αυτή δεν είναι άπιαστο όνειρο, εάν πάντα θέλατε να έχετε κάτι από τον ίδιο τον Ansel Adams.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε τις προσφορές και να κάνετε προσφορά εάν επιθυμείτε, στον ιστότοπο του Sotheby.

 

7 κλισέ που μπορεί να εξοργίσουν φωτογράφους

Διάβαζα ένα άρθρο το οποίο και πιστεύω ότι πρέπει να μοιραστώ για έναν και μόνο λόγο.

Όλοι οι φωτογράφοι σε όλο τον κόσμο έχουν αντιμετωπίσει ή θα αντιμετωπίσουν στην πορεία τα παρακάτω τυπικά αιτήματα ή πεποιθήσεις από πελάτες, γνωστούς ή φίλους.

Πραγματικά αξίζει να τα δούμε.

 

Καλύπτουν ένα φάσμα ξεκινώντας από τον τρανταχτό γέλιο έως την οργή.

 

 Για να τα δούμε:

 

1.            «Θα με φτιάξεις στο Photoshop;»

 

Ναι, ναι το ξέρω! Το Photoshop κάνει τα μικρά θαύματα του (σε λογικά επίπεδα πάντα), αλλά ο πελάτης ή ο γνωστός ή ο φίλος δεν μπορεί να καταλάβει ότι:

Το Photoshop δεν μπορεί να επεξεργαστεί και να παρουσιάσει μια φωτογραφία πορτρέτου πχ όπως φαντάζεσαι ο πελάτης τον εαυτό του! Αυτό θα μπορούσε να το κάνει ίσως ένας ζωγράφος ή ένας γλύπτης φαντασιακά! Είναι φανερή η έλλειψη αυτοπεποίθησης ή αυτογνωσίας οπότε υπάγεται σε άλλον επαγγελματικό τομέα ο ενδιαφερόμενος και όχι στον φωτογράφο. Εκεί λοιπόν είμαστε στην δυσάρεστη θέση να εξηγήσουμε και να στεναχωρήσουμε τον πελάτη μας για τα ευκόλως εννοούμενα.

 

2.            "Σου αρέσει το φίλτρο που έβαλα?"

 

Αφού λοιπόν έχεις φάει 3 ώρες στην καλύτερη περίπτωση να στήσεις, να φτιάξεις σκηνικό, να φωτίσεις, να εκτελέσεις μια φωτογράφιση και την παραδίδεις, την παίρνει ο πελάτης, κοτσάρει ένα φίλτρο IG (Instagram) και σου λέει: Έβαλα κι αυτό το φίλτρο, πως σου φαίνεται? Πως να μου φανεί δλδ που ο κόπος μου πήγε χαμένος ε?

 

Το παρακάτω είναι και το χειρότερο μου…

3.            «Ο καθένας μπορεί να είναι φωτογράφος του δρόμου!»

 

Αυτό που πιστεύουν ότι με μια φωτογραφική μηχανή και με το να μην ντρέπονται να κοτσάρουν την μηχανή τους και να φωτογραφίζουν ότι να ναι είναι φωτογραφία δρόμου δεν είναι απλά εξοργιστικό, για μένα είναι ασέβεια.

Χρειάζονται χρόνια εμπειρίας και πρακτικής για μπορέσουν οι φωτογραφίες να σταθούν και να έχουν μια αξία.

 

 

4.            «Αγόρασα μια ακριβή κάμερα αλλά οι φωτογραφίες μου…μπλα μπλα μπλα»

 

Κλασικό και τυπικό παράδειγμα.

Δεν αρκεί μια ακριβή κάμερα, ποτέ δεν ήταν αρκετό αυτό (ευτυχώς!). Η σκληρή δουλειά σε όλους τους τομείς που εντάσσεται η φωτογραφία κάνει την διαφορά και ποτέ η κάμερα μόνο.

 

5.            «Θα φέρεις την φωτογραφική σου?»

 

Μα φυσικά!

Δεν υπάρχει ζωή για τον φωτογράφο της παρέας! Όλοι πρέπει να περνάνε καλά στα πάρτι και στις εκδρομές και ο φωτογράφος της παρέας εννοείτε ότι δεν πρέπει να συμμετέχει σε αυτό παρά μόνο με την ιδιότητα του φωτογράφου. Να περνάνε όλοι καλά και ο φωτογράφος τους να φροντίζει να τους τραβάει εμφανίζοντας την καλύτερη φωτογραφία που θα είχαν ποτέ!

Τι εγωιστικό!

 

6.            "Θα μου κάνεις φιλική τιμή ε? "

 

Ναι βέβαια, θα σου κάνω τσάμπα φωτογράφιση και θα είναι και η καλύτερη δουλειά μου! Διότι ως γνωστό ο φωτογράφος δεν κάνει και τίποτα! Άσε που κατά την γνώμη μου, οι φίλοι θα έπρεπε από μόνοι τους να δώσουν και μεγαλύτερη αμοιβή για να στηρίξουν τον φίλο τους. Φυσικά δεν μιλάμε σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής, αλλά για την περίπτωση που σε άλλον φωτογράφο ο φίλος μας θα πλήρωνε αδρά.

 

7.            "Οι φωτογράφοι δεν έχουν πραγματική δουλειά!"

 

Σταθερό κλισέ σε μια κοινωνία που θεωρεί ότι όταν κάνεις αυτό που αγαπάς και όταν δεν έχεις σταθερό ωράριο δεν εργάζεσαι. Επιτέλους ας σταματήσει αυτή η νοοτροπία! Ο φωτογράφος είναι εξίσου σκληρά εργαζόμενος ο οποίος διαθέτει χρόνο, τεχνική, εξοπλισμό και αναλαμβάνει συγκεκριμένο project να το βγάλει εις πέρας. Αυτό λέγεται ΕΡΓΑΣΙΑ και η εργασία αμείβεται, είναι τόσο απλό!

 

Ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλα που έχεις ακούσει και σε εκνευρίζουν, πολύ θα ήθελα να τα ακούσω.

 

Το άρθρο που σας έλεγα: The Phoblographer

 

 

 

 

Κάμερα VS ανθρώπινο μάτι

Σύγκριση που με βοήθησε να καταλάβω πολλά περί White Balance…

Πάμε λοιπόν...

Ίδιες λειτουργίες

Εστίαση εικόνας: Τα ανθρώπινα μάτια και ο φακός της κάμερας εστιάζουν και οι δύο μια ανεστραμμένη εικόνα σε μια ευαίσθητη στο φως επιφάνεια. Στην περίπτωση μιας κάμερας, εστιάζεται σε φιλμ ή αισθητήρα. Στα μάτια μας, η ευαίσθητη στο φως επιφάνεια είναι ο αμφιβληστροειδής στο εσωτερικό του βολβού.

Ρύθμιση φωτός: Τόσο το μάτι όσο και η κάμερα μπορούν να ρυθμίσουν την είσοδο φωτός. Σε μια κάμερα, γίνεται με τον έλεγχο διαφράγματος στο φακό, ενώ στο μάτι, γίνεται μέσω της ίριδας η οποία ανάλογα μεγαλώνει ή μικραίνει.

 

 

Διαφορές

Από την μία έχουμε απόλυτη μέτρηση φωτός και από την άλλη έχουμε υποκειμενική. Τι σημαίνει αυτό? Με απλά λόγια, το ανθρώπινο μάτι είναι μια υποκειμενική συσκευή. Δηλαδή τα μάτια μας λειτουργούν σε αρμονία με τον εγκέφαλό μας και δημιουργούν εικόνες που αντιλαμβανόμαστε. Τα μάτια μας ρυθμίζουν την εστίαση και μεταφράζουν τα φωτόνια (φως) σε ηλεκτρική ώθηση που μπορεί να επεξεργαστεί ο εγκέφαλός μας. Από εκεί και πέρα, όλα αφορούν τον εγκέφαλό μας ο οποίος αναπροσαρμόζει συνεχώς την ισορροπία χρωμάτων σύμφωνα με το περιβάλλον φωτισμού. Με άλλα λόγια, τα μάτια μας ξέρουν τι πρέπει να θεωρηθεί κόκκινο ή λευκό ή μαύρο κ.λπ. κάθε στιγμή.

Μια κάμερα, από την άλλη, είναι μια απόλυτη συσκευή μέτρησης. Μετρά το φως που χτυπά μια σειρά αισθητήρων, αλλά ο αισθητήρας είναι "χαζός" και τα σήματα που καταγράφονται πρέπει να ρυθμιστούν ώστε να ταιριάζουν στη θερμοκρασία χρώματος του φωτός με την οποία φωτίζουμε τη σκηνή πχ

Εστίαση φακού: Στην κάμερα, ο φακός κινείται πιο κοντά ή πιο μακριά για εστίαση. Στα μάτια μας, ο φακός αλλάζει σχήμα για εστίαση, οι μύες στα μάτια μας αλλάζουν το πραγματικό σχήμα του φακού μέσα στα μάτια μας.

Ευαισθησία στο φως: Ένα φιλμ ή ένας αισθητήρας σε μια κάμερα είναι ομοιόμορφα ευαίσθητα στο φως. Ο ανθρώπινος αμφιβληστροειδής δεν είναι. Επομένως, όσον αφορά την ποιότητα της εικόνας και τη λήψη, τα μάτια μας έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία σε σκοτεινές τοποθεσίες από μια κάμερα.

Υπάρχουν καταστάσεις φωτισμού που δεν μπορούν να τραβήξουν εύκολα οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές δηλαδή οι φωτογραφίες θα βγουν θολές ή με «θόρυβο» (κόκκος). Για παράδειγμα, εσύ μπορείς να παρατηρήσεις μια εικόνα υπό το φως φθορισμού κάτω από ένα μικροσκόπιο με κύτταρα ή μικροοργανισμούς αλλά είναι σχεδόν αδύνατη αυτή η λήψη από μια συνηθισμένη κάμερα. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η ποσότητα φωτός που εισέρχεται στην κάμερα είναι πολύ χαμηλή.

 

Το ανθρώπινο μάτι ως κάμερα. Ως γρήγορη επανατοποθέτηση, ας ρίξουμε μια ματιά στο πώς κάθε ένα από τα στοιχεία στα μάτια μας είναι παρόμοιο με αυτό σε μια κάμερα:

 

   

Ο κερατοειδής συμπεριφέρεται σαν το στοιχείο του μπροστινού φακού ενός φακού. Μαζί με το φακό, που βρίσκεται πίσω από την ίριδα, είναι τα στοιχεία εστίασης του ματιού. Ο κερατοειδής παίρνει ευρέως αποκλίνουσες ακτίνες φωτός και τις κάμπτει μέσω της κόρης, το στρογγυλό άνοιγμα στο κεντρικό τμήμα της έγχρωμης ίριδας.

Η ίριδα και η κόρη,  δρουν σαν το διάφραγμα της κάμερας. Η ίριδα είναι ένας μυς που, όταν συστέλλεται, καλύπτει όλα εκτός από ένα μικρό κεντρικό τμήμα του φακού, επιτρέπει ρυθμιζόμενο έλεγχο της ποσότητας φωτός που εισέρχεται στο μάτι, έτσι ώστε το μάτι να μπορεί να λειτουργεί καλά σε ένα ευρύ φάσμα συνθηκών θέασης, από ελάχιστο έως πολύ έντονο φως.

Τέλος, ο αμφιβληστροειδής, είναι το αισθητήριο στρώμα που ευθυγραμμίζεται στο πίσω μέρος των ματιών μας. Λειτουργεί σαν αισθητήρας απεικόνισης σε μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή. Ο αμφιβληστροειδής έχει πολλά νευρικά κύτταρα φωτοϋποδοχείς που βοηθούν να αλλάξουν τις ακτίνες φωτός σε ηλεκτρικά ερεθίσματα και να τα στείλουν μέσω του οπτικού νεύρου στον εγκέφαλο όπου τελικά λαμβάνεται και γίνεται αντιληπτή μια εικόνα. Λόγω αυτής της λειτουργίας λήψης και αντίληψης, ο αμφιβληστροειδής είναι, ίσως, το πιο σημαντικό συστατικό των ματιών μας. Όπως και με την κάμερα, εάν το "φιλμ" είναι κακής ποιότητας, έτσι και το μάτι (δηλαδή ο αμφιβληστροειδής), αν δεν λειτουργεί σωστά, ανεξάρτητα από το πόσο καλό υπόλοιπο του ματιού, δεν θα έχουμε καλή οπτική.

Τι είναι το ISO και γιατί είναι σημαντικό;

Το ISO είναι ο αριθμός που δηλώνει την ευαισθησία στο φως ενός αισθητήρα. Μετριέται σε αριθμούς (όπως 100, 200, 400, 800 κ.λπ.). Μερικές φορές, αυτός ο αριθμός είναι επίσης γνωστός ως "αριθμός ISO" ή, ASA στο φιλμ. Ιστορικά, όσο χαμηλότερος είναι ο αριθμός ISO, τόσο χαμηλότερη είναι η ευαισθησία της ταινίας και τόσο λεπτότερος είναι ο κόκκος στις φωτογραφίες ή τις λήψεις που τραβάτε. Αυτό έχει επίσης μεταφραστεί αρκετά καλά στην ψηφιακή φωτογραφία: Το υψηλότερο ISO σας δίνει υψηλότερη ευαισθησία, αλλά με κόστος μεγαλύτερο ψηφιακό θόρυβο (κόκκο).

Το ISO είναι η ένδειξη του πόσο ευαίσθητη είναι μια ταινία στο φως. Αυτό σημαίνει ότι όσο υψηλότερη είναι η ρύθμιση ISO, τόσο πιο ευαίσθητος είναι ο φωτισμός του αισθητήρα κάμερας. Κατά συνέπεια, εάν τραβάς μια φωτογραφία με ρυθμίσεις ISO 400, χρειάζεσαι μόνο το 1/4 του φωτός που θα χρειαστεί για να τραβήξεις μια φωτογραφία με τις ρυθμίσεις κάμερας ISO 100.

Προσπαθώντας να εντοπίσουμε το ISO του ανθρώπινου ματιού

Το πραγματικό πρόβλημα με το ανθρώπινο μάτι είναι ότι, σε αντίθεση με τους αισθητήρες και τα φιλμ, τα μάτια μας δεν έχουν συγκεκριμένα επίπεδα ISO. Ωστόσο, τα μάτια μας έχουν μεγάλη ικανότητα να προσαρμόζονται φυσικά στα επίπεδα φωτισμού περιβάλλοντος ακόμη και κάτω από τις πιο άσχημες συνθήκες φωτισμού.

Ωστόσο, το ανθρώπινο μάτι έχει ένα δυνατό ατού: μπορεί να τροποποιήσει τη δική του ευαισθησία στο φως. Μετά από περίπου 15 δευτερόλεπτα σε χαμηλότερο φως, το σώμα μας αυξάνει το επίπεδο ροδοψίνης (υποδοχέας ο οποίος ενεργοποιείται με το φως στον αμφιβληστροειδή μας) και μέσα στην επόμενη μισή ώρα σε χαμηλό φωτισμό, τα μάτια μας γίνονται πιο ευαίσθητα. Στην πραγματικότητα, μελέτες έχουν δείξει ότι τα μάτια μας είναι περίπου 600 φορές πιο ευαίσθητα τη νύχτα από ό, τι κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το ανθρώπινο μάτι είναι σαν τη μεγαλύτερη, ταχύτερη αυτόματη κάμερα που υπάρχει. Κάθε φορά που αλλάζουμε οπτική, το μάτι μας (και ο αμφιβληστροειδής) αλλάζει οτιδήποτε άλλο για να αντισταθμίσει την εστίαση η ίριδα, το δυναμικό εύρος προσαρμόζεται συνεχώς για να διασφαλιστεί ότι η όρασή μας είναι όσο καλύτερη θα μπορούσε να είναι.

Εκτός από την ευθεία ευαισθησία του φωτός, η δυναμική εμβέλεια του ανθρώπινου ματιού είναι επίσης εκπληκτική.

Το κλειδί: Ταχύτητα κλείστρου

Το σημείο όπου η σύγκριση μας γίνεται πολύπλοκη είναι όταν συνδυάζουμε με ταχύτητα κλείστρου. Για να κάνουμε μια παρόμοια σύγκριση μεταξύ του ανθρώπινου ματιού και μιας κάμερας, μπορούμε πολύ εύκολα να συγκρίνουμε τα ανοίγματα και το ISO. Αλλά οι ταχύτητες κλείστρου το καθιστούν περίπλοκο, επειδή μια κάμερα μπορεί να παραμείνει ανοιχτή για όσο θέλουμε. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν φωτογραφίες που λαμβάνονται με άνοιγμα κλείστρου 6 μήνες! κάτι που προφανώς δεν μπορεί να κάνει το ανθρώπινο μάτι.

Η εξερεύνηση της ταχύτητας κλείστρου ενός ανθρώπινου ματιού είναι στην πραγματικότητα εκπληκτικά περίπλοκη, αλλά ας δούμε τα βασικά. Εάν έχετε δει ποτέ απλό animation, θα έχετε παρατηρήσει ότι εάν δεν έχετε αρκετά καρέ ανά δευτερόλεπτο, τα πράγματα μπορεί να μοιάζουν «στατικά». Εάν επρόκειτο να δείτε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι στα 1fps (1 καρέ ανά δευτερόλεπτο), για παράδειγμα, θα βλέπετε ουσιαστικά μια εικόνα (καρέ) ανά δευτερόλεπτο (με μέγιστη ταχύτητα κλείστρου 1 δευτερόλεπτο). Προφανώς, αυτό δεν θα κάνει καλό ούτε στην ψυχαγωγία αλλά ούτε στο ανθρώπινο μάτι μιας και έχει «ταχύτητα κλείστρου» μεγαλύτερη από αυτήν. Τώρα το πόσα καρέ μπορεί να δεο ανθρώπινο μάτι… είναι σίγουρα μια ερώτηση παγίδα επειδή εξαρτάται από τον τρόπο μέτρησης των αποτελεσμάτων.

Για μεγαλύτερη εξερεύνηση σε αυτό το ερώτημα, προτείνω ανεπιφύλακτα να επισκεφθείτε το 100fps.com

Ωστόσο, για φωτογράφηση με χαμηλό φωτισμό, δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε την ελάχιστη ταχύτητα κλείστρου του ανθρώπινου ματιού, αλλά τη μέγιστη. Προφανώς, μπορούμε να καθίσουμε τέλεια ακίνητα και να κοιτάζουμε ένα δάσος στο σκοτάδι για μισή ώρα, αλλά μπορεί και να μην μπορούμε να «δούμε» τίποτα, παρόλο που, θεωρητικά, είχαμε έκθεση μισής ώρας.

Επίσης, μια κάμερα ενδέχεται να μπορεί να καταγράψει κάτι σε αυτή τη μισή ώρα (αλλά ίσως όχι).

Όσον αφορά τα μάτια μας, δεν έχει νόημα να μιλάμε για «ταχύτητα κλείστρου» γιατί τα μάτια μας βλέπουν με εκθετική αποσύνθεση και η όραση μας είναι μια συνεχής διαδικασία. Με άλλα λόγια, τα μάτια μας ακόμα κι όταν θα πάρουν πολλαπλές «εκθέσεις» ο εγκέφαλός μας θα τις συνδυάσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να λάβουμε μια πιο ουσιαστική εικόνα.

Λοιπόν, ποιο είναι το ISO όταν μιλάμε για κάμερες, έναντι του ανθρώπινου ματιού;

Το ανθρώπινο μάτι είναι εξαιρετικά καλό στην λήψη εικόνων με έντονο φως και φυσικά δεν τίθεται θέμα «θορύβου» επειδή ο εγκέφαλός φιλτράρει τα οποιαδήποτε προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μάτια μας (απλώς σκέψου πώς ο εγκέφαλός σου φιλτράρει συνεχώς τα δύο τυφλά σημεία που έχεις - ένα σε κάθε μάτι - ακόμα κι αν κλείνεις το ένα μάτι και κοιτάζεις με το άλλο. Εάν δεν έχεις κάνει ποτέ το πείραμα με το τυφλό σημείο – δοκίμασε το θα εκπλαγείς!!!

Για παράδειγμα, ας πούμε ότι το ελάχιστο ISO των ματιών μας, σε μια φωτεινή ηλιόλουστη ημέρα, είναι το ISO 25. Γιατί 25; Επειδή αυτό είναι το φιλμ με το χαμηλότερο ISO που χρησιμοποιείται αυτήν τη στιγμή, με το λιγότερο κόκκο και την υψηλότερη ποιότητα. Εάν το χαμηλότερο ISO των ματιών μας είναι 25 και τα μάτια μας είναι 600 φορές πιο ευαίσθητα στο σκοτάδι, αυτό σημαίνει ότι το μέγιστο ISO του ανθρώπινου ματιού θα ήταν περίπου 15.000ISO περίπου. Εάν πούμε ότι το ISO 100 είναι το βασικό μας ISO για το ανθρώπινο μάτι (το οποίο είναι λογικό, δεδομένου ότι συγκρίνουμε τα μάτια με τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές και οι περισσότερες ψηφιακές SLR αυτές τις μέρες ξεκινούν από το ISO 100) - το μέγιστο ISO είναι περίπου 60.000.

Όταν βλέπουμε κάμερες με 102.000 ISO (Όπως η Nikon D3S), είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι η «ανθρώπινη» τεχνολογία μας, αρχίζει να υστερεί σε σχέση με την τεχνολογία των κατασκευαστών κάμερας!

Την κάμερα και τα μάτια σας

&

Καλές λήψεις!!!!

 

Ισορροπία της τριαδικής χρωματικής σύνθεσης

Θυμάμαι όταν είχα ξεκινήσει μαθήματα αναλογικής φωτογραφίας, όταν ο δάσκαλος μας ζήτησε ως άσκηση να τραβήξουμε φωτογραφίες απομονώνοντας 3 χρώματα μόνο. Δεν μας είχε ζητήσει συγκεκριμένα χρώματα ή οποιαδήποτε άλλη οδηγία, απλά 3 χρώματα στο καρέ.

Ήταν ίσως η πιο δύσκολη άσκηση για μένα, το έβρισκα βαρετό και ίσως και άχρηστο. 

Αυτό βέβαια ήταν αρκετό καιρό πριν καταλάβω την δύναμη της χρωματικής σύνθεσης (την οποία δεν νομίζω να σταματήσω ποτέ να την μαθαίνω.)

Είναι ένας πολύ καλός πειραματισμός να προσπαθήσεις για την αρμονία των χρωμάτων στην σύνθεση σου.

Πάμε λοιπόν.

Βασικές έννοιες και κατηγορίες χρωμάτων.

Παρακάτω βλέπουμε τον δωδεκαμερή χρωματικό κύκλο ο οποίο δείχνει ποια είναι βασικά (πρωτογενή) και ποια τα συμπληρωματικά (δευτερογενή) χρώματα.

 

 

Βασικά λοιπόν χρώματα είναι το κίτρινο, το μπλε και το κόκκινο.

Αναμειγνύοντας τα βασικά χρώματα προκύπτουν τα συμπληρωματικά τους .

Συμπληρωματικά χρώματα λοιπόν είναι το πορτοκαλί, το πράσινο και το μοβ .

Τα συμπληρωματικά αποτελούνται από:

κίτρινο + μπλε = πράσινο

κίτρινο + κόκκινο = πορτοκαλί

κόκκινο + μπλε = μοβ

 

Με την ανάμειξη των βασικών με τα συμπληρωματικά δημιουργούμε χρώματα τα οποία χαρακτηρίζονται ως τριτογενή.

 

Ψάχνοντας λοιπόν την αρμονία των χρωμάτων θα μπορούσαμε να πούμε ότι όσο πιο απλή είναι η τάξη, τόσο πιο σαφής είναι η αρμονία.

Αρμονία λοιπόν σημαίνει ισορροπία των δυνάμεων, και όταν λέμε δυνάμεις εννοούμε τα χρώματα που επιλέγουμε σε ένα καρέ (στην προκειμένη περίπτωση), σε συνδυασμό με την ισορροπία που δημιουργούν στον εγκέφαλό μας.

 

Φτάνουμε λοιπόν στην ισορροπία της τριαδικής χρωματικής σύνθεσης

Διαλέγοντας λοιπόν από το δωδεκαμερή χρωματικό κύκλο τρία χρώματα που το σχήμα σύνδεσής του είναι το ισόπλευρο τρίγωνο, δημιουργούμε μια αρμονική συγχορδία τριών τόνων. Κίτρινο, Κόκκινο, Μπλε είναι η ισχυρότερη από τις συγχορδίες τριών πρωταρχικών χρωμάτων.

Τα δευτερεύοντα χρώματα Πράσινο, Πορτοκαλί, Μοβ αποτελούν επίσης μια τριμερή συγχορδία τόνων ακρετά ισχυρή. Και μετά μπορούμε να πειραματιστούμε δημιουργώντας τριαδικές αρμονικές χρωματικές συνθέσεις με ισοσκελή τρίγωνα στα τριτογενή χρώματα.

 

 

Είναι ένας πολύ καλός πειραματισμός να προσπαθήσεις για την αρμονία των χρωμάτων στην σύνθεση σου και σίγουρα θεωρητικά αλλά και πρακτικά ισχύει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι νόμος. Νόμος είναι αυτό που είσαι και αυτό που θέλεις κάθε στιγμή.

Η φωτογραφία σε καλεί να την μάθεις μόνο και μόνο για να «ανοίξεις» τα μάτια της μέσα σου, μετά σου ζητάει να ξεχάσεις και να αφιερωθείς μόνο σε αυτήν, με τα δικά της μάτια.

 

 

Καλούς πειραματισμούς

&

Καλές λήψεις!!!