Επικό ντοκιμαντέρ, εμπνευσμένο από τον εξερευνητή φωτογράφο Brad Washburn.

Το Sanctity of Space είναι το νέο ντοκιμαντέρ από την εταιρεία Dogwoof του Λονδίνου με αρκετές βραβεύσεις Όσκαρ και BAFTA.

Η έμπνευση ήταν ο μεγάλος εξερευνητής φωτογράφος Brad Washburn και οι φωτογραφίες του. 

Henry Bradford “Brad” Washburn, 1910–2007

Το στόρι αφορά το ταξίδι τριών επαγγελματιών ορειβατών (Freddie Wilkinson, Renan Ozturk και Zack Smith) οι οποίοι προσπαθούν να διασχίσουν την αχαρτογράφητη περιοχή των εθνικών πάρκων Denali The Tooth Traverse και μια σειρά από κορυφές στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι Sugar Tooth, Bear Tooth και Moose's Tooth κάτι που δεν είχε ξαναγίνει ποτέ!

Παρά το γεγονός ότι η οροσειρά του Εθνικού Πάρκου Denali έχει σχετικά χαμηλό υψόμετρο, η ίδια η ανάβαση κατά μήκος του The Tooth Traverse είναι εξαιρετικά απαιτητική και απαιτεί ορειβάτες με υψηλή εξειδίκευση για να αντιμετωπίσουν αυτήν την πρόκληση.

Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει μια σειρά από πανέμορφες εναέριες λήψεις από ελικόπτερο που δείχνουν την απεραντοσύνη των οροσειρών αλλά και ήχο, φωτογραφίες και βίντεο από τις αποστολές του Brad Washburn.

Η Sanctity of Space μας υπενθυμίζει τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Πόσο μικροί είμαστε, αλλά και πόσο μεγάλα είναι τα πράγματα που μπορούμε να πετύχουμε, όταν αφοσιωθούμε σε αυτό.

Είναι ένα απίστευτα απολαυστικό και διορατικό ντοκιμαντέρ και σίγουρα θα αρέσει σε όποιον έχει αίσθηση της περιπέτειας, αγάπη για τη φωτογραφία αλλά και για την απεραντοσύνη των ορεινών περιοχών.

Το The Sanctity of Space κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ και τον Καναδά τον Οκτώβριο του 2021, αλλά πρόκειται να κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία στις 4 Μαρτίου 2022

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε εδώ

Ασπρόμαυρες ιστορίες

Η ασπρόμαυρη φωτογραφία είναι ένα κίνημα. Στο παρελθόν έχει απειληθεί από την εμπορική βιομηχανία και παραγωγή εικόνας παρ’ όλη την σημασία που έχει στην ιστορία της φωτογραφίας, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην αναβιώσει και να βγει νικήτρια παρά τις extreme επιλογές και εφαρμογές της τεχνολογίας σήμερα.

Υπάρχουν πολλοί επιστημονικοί λόγοι πίσω από αυτό.

Το ασπρόμαυρο προσφέρει τη δυνατότητα αναστολή στον χρόνου και τον τόπο, καθώς και τη δυνατότητα υπέρβασης της πραγματικότητας. Η ιδιότητες της ασπρόμαυρης φωτογραφίας είναι συναισθηματικές έως και μεταφυσικές κάποιες φορές και η βαρύτητα τους είναι το θέμα.

 

Σαν σύνολο βέβαια η φωτογραφία πρέπει να έχει να «πει» κάτι, ασχέτως φόρμας, πάνω σε αυτό το κομμάτι όμως η ασπρόμαυρη υπερισχύει απομακρύνοντας κάθε αντιπερισπασμό αλλά και συνδέεται πιο άμεσα με το θέμα κάνοντας την αφήγηση πιο έντονη και καθοριστική.  

 

Όταν χρησιμοποιείς την ασπρόμαυρη συνέχεια αρχίζεις να σκέφτεσαι και με αυτόν τον τρόπο, ο χρόνος και η πρακτική στην ασπρόμαυρη σου αλλάζει οπτική. Σαν να συνδέεις την καλλιτεχνική πλευρά του εαυτού σου με την τεχνική. Δύο διαφορετικές χώρες με διαφορετικές γλώσσες κι εσύ σαν μεσολαβητής εξασφαλίζεις την ειρήνη μεταξύ των δύο χωρών.

 

Θα χαρούμε πολύ να ακούσουμε την γνώμη σου!

Έχεις ασχοληθεί ποτέ με την ασπρόμαυρη φωτογραφία?

Θα ήθελες να το κάνεις?

Δρόμο–λόγια

 

Μερικά συμπεράσματα βγαλμένα από φωτογραφικές προσεγγίσεις δρόμου μέσα στον χρόνο.

Η αντιμετώπιση των τεράστιων φωτογραφικών προκλήσεων της πόλης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η δυσκολία ξεκινάει από την στιγμή που θα παρουσιαστεί μπροστά σου ένα πλαίσιο το οποίο πρέπει να αποτυπωθεί!

Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά, η φωτογραφία δρόμου είναι μέρος της ζωής και της πραγματικότητας, με την εμπειρία που έχω σήμερα βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον στον δρόμο το θέμα, παρά την ευκρίνεια (με ελάχιστες εξαιρέσεις βέβαια), ο δρόμος είναι αυτό που είναι, δρόμος! Χρειάζεται να είσαι μέρος του για να τον αποτυπώσεις. Δεν μιλάμε για εφαρμοσμένη φωτογραφία αλλά από την άλλη δεν μιλάμε και για φωτορεπορτάζ, μιλάμε για στιγμές, αληθινές και ξεχωριστές στιγμές δρόμου που ο θεατής τις παρατηρεί και θαυματουργικά γίνεται μέρος και κομμάτι τους γιατί το ξέρουν.

Σε αυτό το σημείο λοιπόν στέκομαι για να τονίσω ότι η τεχνική πλευρά είναι βασικό κομμάτι, αλλά χωρίς να αφήσεις τον εαυτό σου να χαθεί μέσα σε αυτό. Η αρτιότητα της φωτογραφίας δρόμου πρέπει και να έχει δρόμο, χρειάζεται να έχει ταχύτητα, τραχύτητα και όχι άρτια βγαλμένη σαν από studio. Μην φοβάσαι να τσαλακωθείς λίγο, η ευκρίνεια δεν είναι το παν στην φωτογραφία δρόμου. Διάλεξε σταθερό 50άρι και μετέδωσε ότι η αίσθηση σου λαμβάνει ως αποφασιστική στιγμή.

Εναλλακτικά μπορείς να χρησιμοποιήσεις ευρυγώνιο για να παρουσιάσεις το πλήρες σκηνικό, αυτό που εκτυλίσσεται, ότι είναι ενδιαφέρον, ότι θέλεις να δηλώσεις, ότι βλέπεις και αργότερα στο σπίτι σου το σκέπτεσαι μόνος σου ή το μοιράζεσαι με φίλους ή αγαπημένα πρόσωπα.  

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να κάνω ορισμένες διευκρινίσεις:

Η φωτογραφία δρόμου δεν περιορίζεται στη λήψη πορτρέτων. Ευτυχώς είναι πιο διαφορετική, μπορεί να λειτουργήσει υπέροχα και χωρίς ανθρώπους.

Πολλές καλές εικόνες δρόμου δείχνουν ανθρώπους από την πίσω μεριά ή από το πλάι.

Αφέσου στην δυναμική της πόλης. Πλανόδιοι πωλητές, μετρό γεμάτα γκράφιτι με χαλασμένο φωτισμό οροφής. Κατέγραψε τα όλα, είναι εντυπώματα που μένουν, διάλεξε νέους τρόπους οπτικής, άλλαξε την προοπτική σου. Δυνάμωσε το με το φως.

Φτιάξε την σύνθεση σου!

 

Η φωτογραφία δρόμου δεν χρειάζεται να λέει καν ιστορίες.

Η καλή φωτογραφία δρόμου θα πρέπει να ξυπνήσει το ενδιαφέρον του θεατή και να δώσει μια εικόνα για τον πολιτισμό, την υποκουλτούρα, την πόλη, την περιοχή ή ακόμα έναν δρόμο.

 

Lucien Hervé

 

Ο Lucien Hervé Ούγγρος στην καταγωγή (1910 - 2007) αναγνωρίζεται ευρέως ως ο σημαντικότερος φωτογράφος της μοντερνιστικής αρχιτεκτονικής.

Οι φωτογραφίες του υπερβαίνουν την απλή καταγραφή κτιρίων, για να δημιουργήσουν μια νέα οπτική γλώσσα που τα εκφράζει. 

Η τολμηρή αίσθηση της σύνθεσης και η έντονη ματιά στη λεπτομέρεια ζωντανεύουν πολλά από τα πιο εμβληματικά κτίρια του 20ού αιώνα.

Από την πρώτη έκθεση του έργου του Hervé το 1998, η γκαλερί Michael Hoppen συνέχισε να δείχνει τη φωτογραφία του σε εκθέσεις τέχνης.

Κοιτάζοντας αυτό το σώμα εργασίας του φωτογράφου αντιλαμβανόμαστε ότι απεικονίζει την έντονη συνειδητοποίηση του Hervé για τις γεωμετρικές αρχές και τη χαρακτηριστική αντίληψη του φωτός και της σκιάς που παραμένει η υπογραφή του.

Κατά τη διάρκεια του lock down, η γκαλερί θα παραμείνει κλειστή για τους επισκέπτες και η έκθεση θα πραγματοποιηθεί ως διαδικτυακή αίθουσα προβολής στον ιστότοπο της γκαλερί.

«Γύρνα πίσω το ρολόι» - Μια μικρή ιστορική επισκόπηση της Φωτογραφίας

Στα 189 χρόνια της φωτογραφίας υπήρξαν πολλές τεχνολογικές αλλαγές συμπεριλαμβανομένης της ψηφιακής, αλλά υπήρχαν πολλές τεχνολογικές ανακαλύψεις πριν από αυτό.

Κάνοντας μια ιστορική επισκόπηση της γέννησης της φωτογραφίας και της προόδου της, τα εύσημα πήγαν στη Γαλλία. Οι Γάλλοι ήταν οι πρώτοι που έφεραν τη φωτογραφία στον κόσμο.

Louis-Jacques-Mandé Daguerre: View of the Boulevard du Temple, Paris.

 

 

Η πρώτη γνωστή «φωτογραφική» εικόνα λήφθηκε το 1826 από τον Nicephore Niepce. Κατάφερε να συλλάβει τη θέα από το παράθυρο του, παράγοντας την εικόνα σε πιατέλα καλυμμένη με πίσσα. Ο χρόνος έκθεσης για αυτήν την επική εικόνα δημιουργίας ήταν ένα ρεκόρ οκτώ ώρων! Αυτό που πήρε στον Nicephore οκτώ ώρες για να φτιάξει, μπορείτε να το κάνετε στο 1/125 του δευτερολέπτου.

Στη συνέχεια, ο Monsieur Nicephore συνεργάστηκε με έναν άλλο Γάλλο, τον Louis Jacques Mande Daguerre (1759–1851) και προσπάθησαν να κάνουν τη «φωτογραφία» λίγο πιο εύκολη.

Τώρα, ενώ οι εικόνες που παρήγαγαν ήταν πολύ καλύτερες από τα πρωτότυπα του Nicephore, οι  χρόνοι έκθεσης ήταν πάρα πολύ μεγάλοι για να κάνουν την προσωπογραφία πραγματικότητα. "Φανταστείτε: μείνετε σε αυτή την θέση για έξι ώρες, κυρία!"

Ωστόσο, ενώ οι Γάλλοι προσπαθούσαν, ένας Άγγλος με το όνομα William Henry Fox Talbot (1800-1877) πειραματιζόταν με την έκθεση του εμποτισμένου με ασήμι χαρτιού και παρήγαγε το πρώτο «αρνητικό». Εκθέτοντας τότε το «ευαίσθητο χαρτί» του στο αρνητικό, κατάφερε να παράγει θετικά αντίγραφα. Τώρα, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν περισσότερες από μία φωτογραφίες σε μία φωτογράφιση. Σκεφτείτε το, ήταν πρωτοποριακό!

Ο Fox Talbot μόλις έμαθε για την «εφεύρεση» του Louis Daguerre, τον ίδιο χρόνο (1839) έσπευσε να δημοσιεύσει με λεπτομέρειες την εφεύρεση του. Αυτή ήταν η αρχή της σύγχρονης φωτογραφίας.

 

Οι χρόνοι έκθεσης ήταν ακόμα μεγάλοι (μία ώρα περίπου), αλλά το 1840 ο απλός φωτογραφικός φακός βελτιώθηκε από τον Josef Petzval, επιτρέποντας 16 φορές περισσότερο φως στην κάμερα και οι χρόνοι έκθεσης μειώθηκαν σε περίπου 4 έως 5 λεπτά.

Το πορτραίτο ήταν εφικτό!

Η συμβολή του Petzval στη φωτογραφία συχνά ξεχνάται, αλλά η βελτίωσή του στον οπτικό φακό είχε στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερο αποτέλεσμα από τις αργές βελτιώσεις στην ευαισθησία των φίλμ.

Για τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες οι φωτογράφοι πέρασαν το χρόνο τους για να τελειοποιήσουν τη «αρνητική» διαδικασία. Ωστόσο, χρειάστηκε και ένας Αμερικανός για να φέρει τη φωτογραφία προσιτή στις μάζες.

Το όνομά του ήταν George Eastman (1854 - 1932) εφευρέτης.

 

Το 1888 έφερε στο φως της δημοσιότητας μια μικρή κάμερα με ένα φίλμ 100 roll roll στο εσωτερικό, αλλά δεν ήταν σίγουρος πως να την ονομάσει.

Οι γκουρού του μάρκετινγκ (ναι, υπήρχαν και το 1888) είπαν στον Eastman ότι ένα καλό πιασάρικο όνομα. Έτσι γεννήθηκε το "Kodak".

Από εκεί και πέρα ήρθε η βελτίωση των διαδικασιών του βρωμιούχου άργυρου και έπειτα των αρνητικών, μέχρι που έφτασε και η ψηφιακή εποχή, στην οποία βρισκόμαστε τώρα.

Ο επόμενος γύρος της προόδου μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι σίγουρα δεν θα διαρκέσει 189 χρόνια!

 

 

 

Ringl and Pit

Η Ellen Auerbach και η Grete Stern συναντήθηκαν πρώτη φορά το 1929 ενώ σπούδαζαν φωτογραφία με τον Walter Peterhans, τον πρώτο καθηγητή φωτογραφίας στη σχολή Bauhaus στη Γερμανία. 

 

Ellen Auerbach

 

Grete Stern

Μαζί, αμφισβήτησαν τις προσδοκίες του πολιτισμού και του φύλου τους, δημιουργώντας ένα διαφημιστικό στούντιο φωτογραφίας στο ήδη εύθραυστο πολιτικό κλίμα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.

Το όνομα του στούντιο προήλθε από τα παιδικά τους ψευδώνυμα, ringl (Grete) και pit (Ellen). Πρωτοπόροι στον τομέα τους, αγκάλιασαν το πνεύμα της κοινωνικής απελευθέρωσης, της οικονομικής αναταραχής και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, αναγνωρίζοντας τη λεπτή ανατροπή των συμβατικών απεικονίσεων γυναικών στη διαφήμιση.

 

Διεθνή έπαθλα και οικονομική επιτυχία ακολούθησαν γρήγορα. Ωστόσο, η συνεργασία τους διακόπηκε όταν οι Ναζί ανέλαβαν την εξουσία, αναγκάζοντας τες να φύγουν από τη Γερμανία. Η  Grete πήγε στην Αγγλία και Ellen στην Παλαιστίνη. Οι συνθήκες του πολέμου χώρισαν για δέκα χρόνια την συνεργασία και την φιλία τους. Η Ellen Auerbach ταξίδεψε αρκετά όπου εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και συνέχισε την καλλιτεχνική της καριέρα. Η Grete Stern έκανε το Μπουένος Άιρες το νέο της σπίτι και έγινε μια από τις πιο σημαντικές φιγούρες της φωτογραφίας στην Αργεντινή. Η Auerbach και η Stern παρέμειναν δια βίου φίλες. Ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή τους που ολοκληρώθηκε το 1995 από τον JuanMandelbaum, είχε ευρεία αναγνώριση και προκάλεσε το  δημόσιο ενδιαφέρον πρωτοποριακό για το έργο τους.

 

Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να απολαύσετε στην Robert Mann Gallery

 

Πυροτεχνήματα

Όταν έχεις την τεχνική στο τσεπάκι... την κάνεις τέχνη,  όπως ο αγαπητός μας

Brassaï (Gyula Halász).

 

Είναι καταπληκτικό  να έχουμε τέτοιες παρακαταθήκες...

Fireworks Brassaï

Θέλατε πάντα να τραβάτε φωτογραφίες πυροτεχνημάτων όπως οι επαγγελματίες, αλλά δεν είστε σίγουροι πώς να τις τραβήξετε; Να τι πρέπει να γνωρίζετε για να πάρετε ευκρινείς, όμορφες φωτογραφίες που αποτυπώνουν τη μαγεία αυτών των πολύχρωμων (ή και ασπρόμαυρων όπως βλέπουμε παραπάνω) εκρήξεων στον ουρανό.

 

Προσέξτε τι θέλετε να φωτογραφίσετε έτσι ώστε να έχετε μια συναρπαστική σύνθεση. Αυτό θα εξαρτηθεί εξ ολοκλήρου από δύο πράγματα:

 

·         Τι είδους σκηνή θέλετε να ορίσετε και

 

·         Πού εκτοξεύονται τα πυροτεχνήματα.

 

Εάν τα πυροτεχνήματα βρίσκονται στην πόλη, ίσως θέλετε να τα τραβήξετε σε αντιπαράθεση με ένα κτίριο στο προσκήνιο. Εάν τα πυροτεχνήματα βρίσκονται σε εκθεσιακό χώρο, ίσως θέλετε να τραβήξετε σιλουέτες του πλήθους. Εάν είναι πάνω από το νερό, ίσως υπάρχει ένας τρόπος να τραβήξετε ολόκληρο τον ορίζοντα στη φωτογραφία ή ακόμα και να φωτογραφίσετε αντανακλάσεις των πυροτεχνημάτων στο νερό.

 

Φτάστε στην τοποθεσία νωρίς, για να συλλάβετε την σύνθεση που σας εκφράζει χωρίς εμπόδια από το αργότερα μαζεμένο πλήθος πριν ξεκινήσει η παράσταση.

 

Σκεφτείτε πού θα είναι τα πυροτεχνήματα στον ουρανό και βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε εμπόδια όπως τα δέντρα. Θυμηθείτε τα θέλετε μπροστά σας, κάτι που απαιτεί ωραία και καθαρή θέα στον ουρανό.

 

Η έρευνα φωτογραφιών από πυροτεχνήματα στο ίδιο μέρος εφόσον υπάρχουν είναι πολύ χρήσιμη. Θα βοηθήσει όχι μόνο στο να μελετήσετε τις δυνατότητες αλλά πλέον να κινηθείτε δημιουργικά με νέα προοπτική.

 

Συγκεντρώστε και στήστε τα εργαλεία σας όπως τρίποδο και ντεκλανσέρ,

όπως θα διαπιστώσετε αυτά τα δύο εργαλεία είναι απόλυτα αναγκαία

προκειμένου να πετύχετε την ευκρίνεια που θέλετε.

 

Επιλέξτε τους φακούς σας. Ένας ευρυγώνιος φακός όπως 24-70mm είναι

απαραίτητος εάν πρόκειται να είστε αρκετά κοντά στα πυροτεχνήματα

ή θέλετε να τραβήξετε μεγάλο μέρος από το τοπίου. Ένας τηλεφακός

όπως 70-200 είναι χρήσιμος αν πρόκειται να είστε πολύ μακριά από

τα πυροτεχνήματα και θέλετε να γεμίσετε το κάδρο.

 

Είναι επίσης σημαντικό να έχετε πλήρως φορτισμένες μπαταρίες, αλλά

και κάρτες μνήμης, καλά όσον αφορά το πανάκι καθαρισμού φακού αυτό

εννοείτε ότι είναι πάντα μαζί μας σε κάθε λήψη!

 

Μπορείτε να αποφασίσετε ότι θέλετε να συμπεριλάβετε θεατές στις

φωτογραφίες των πυροτεχνημάτων σας. Αν εχετε καθαρή θέα στον ουρανό,

χρησιμοποιήστε ευρυγώνιο φακό και τοποθετήστε τη φωτογραφική μηχανή

χαμηλά στο έδαφος για να τραβήξετε σιλουέτες.

 

Οι ρυθμίσεις σας θα κάνουν όλη τη διαφορά στην ποιότητα των

φωτογραφιών σας. Υπάρχουν μερικές βασικές ρυθμίσεις που σίγουρα θα

θέλατε να χρησιμοποιήσετε ξεκινώντας, από εκεί και πέρα απλά γίνετε

δημιουργικοί και πειραματιστείτε!

 

ISO σε 100 ή 200. Όχι πολύ υψηλό, το θέμα σας είναι φωτισμένο, μιλάμε

άλλωστε για πυροτεχνήματα!

 

Διάφραγμα σε κάπου μεταξύ f / 8 και f / 16. Τα πυροτεχνήματα είναι

μεγάλα οπότε θέλουμε αρκετά μεγάλο βάθος πεδίου για τις σπίθες μπροστά

και πίσω από την εστίαση.

Το κλείστρο πάει ανάλογα με το πόσο φως θέλετε από τα πυροτεχνήματα.

Αν δεν έχετε αποφασίσει τι θέλετε να αποτυπώσετε, χρειάζονται

αρκετές δοκιμές και σωστή προσαρμογή ώστε να έχετε την έκθεση και

φωτεινότητα της επιλογής σας.

 

Ρυθμίστε το φακό σας χειροκίνητα με εστίαση στο άπειρο και στη

συνέχεια, γυρίστε τον δακτύλιο ελαφρώς πίσω. Το αποτέλεσμα της λήψης

θα είναι  πολύ πιο ευκρινές.  

 

Βγάλτε τη μείωση θορύβου. Παρόλο που τραβάτε με μεγάλη έκθεση,

διαρκεί μόνο λίγα δευτερόλεπτα και δεν θα χρειαστείτε αυτήν τη

λειτουργία. Η κάμερα θα καθυστερήσει να ετοιμαστεί για την επόμενη

λήψη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να χάσετε κάποια λήψη…

και δεν το θέλουμε αυτό.

 

Σχετικά με την ταχύτητα κλείστρου, θα έχετε τη μεγαλύτερη ευελιξία

αν κάνετε λήψη στο Bulb. Η ρύθμιση αυτή κρατάει το κλείστρο ανοιχτό

όσο διάστημα πατάτε το κουμπί. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να

ξεκινήσετε την έκθεση όταν βλέπετε το πυροτέχνημα να εκτοξεύεται

στον αέρα και να τερματίζετε την έκθεση αμέσως μόλις φτάσει στην

κορυφή του (ή όποτε θέλετε). Όσο περισσότερο είναι ανοιχτό το

κλείστρο, τόσο περισσότερο θα αποτυπωθεί το πυροτέχνημα.

Μπορείτε να ρυθμίσετε το κλείστρο σας σε μια συγκεκριμένη ταχύτητα,

όπως 3 δευτερόλεπτα ή 5 δευτερόλεπτα ή ό, τι θέλετε. Όμως, κάθε

πυροτέχνημα είναι και μοναδικό σε διάρκεια οπότε το Bulb δίνει την

ευελιξία να αποφασίσετε ακριβώς πότε και πόσα πυροτεχνήματα θα

έχετε φωτογραφίσετε.

 

Τραβήξτε μερικές εικόνες και δείτε πώς βγαίνουν. Ίσως χρειαστεί να

ρυθμίσετε το διάφραγμα για να αφήσετε περισσότερο ή λιγότερο φως

ή να αλλάξετε λίγο τη γωνία του τρίποδου. Ίσως χρειαστεί να

προσαρμόσετε το εστιακό μήκος ή το σημείο εστίασης. Μόλις έχετε τις

βασικές ρυθμίσεις που θέλετε, είναι ώρα να δημιουργήσετε!

 

Πειραματιστείτε με τη σύνθεσή. Δεν χρειάζεται να μείνετε σε ένα μέρος. Δοκιμάστε να

μετακινηθείτε για να τραβήξετε με διαφορετική προοπτική.

 

 

 

Βρήκες τις ιδέες μας χρήσιμες?

Θα χαρούμε να σου απαντήσουμε σε οποιαδήποτε ερώτηση σου!