Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα τεχνικη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα τεχνικη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Αφηρημένο Τοπίο

Ανακαλύψτε την Αφηρημένη Φωτογραφία Τοπίου: Μια Στρατηγική Αναβάθμιση της Δημιουργικής Προσέγγισης

Αν επιθυμείτε να ενισχύσετε τη φωτογραφική σας υπογραφή με μια προσέγγιση που συνδυάζει τεχνική αρτιότητα και καλλιτεχνικό όραμα, η αφηρημένη φωτογραφία τοπίου με τεχνική μεγάλης έκθεσης αποτελεί μια καινοτόμο επιλογή με υψηλή προστιθέμενη αξία.

Στην κλασική φωτογραφία τοπίου, κυριαρχεί η αναπαράσταση μιας φυσικής σκηνής όπως αυτή αποδίδεται από τον φακό. 

Αν και απαιτείται τεχνική αρτιότητα, συχνά απουσιάζει η δυναμική καλλιτεχνική συμβολή που εντοπίζεται σε άλλες κατηγορίες, όπως πχ η φωτογραφία πορτρέτου. 

Εκεί, ο φωτογράφος ορίζει συνθήκες φωτισμού, διάθεσης και γενικά όλων των στοιχείων αφήγησης. Στο τοπίο όμως, ο φωτογράφος λειτουργεί ως παρατηρητής.

Ακριβώς γι’ αυτό, η αφηρημένη προσέγγιση έρχεται να ανατρέψει το συμβατικό. 

Με τη χρήση τεχνικών όπως η μεγάλη έκθεση, προσφέρεται η δυνατότητα να ενσωματωθούν στη σύνθεση στοιχεία ροής, κίνησης αλλά και συναισθηματικής έντασης, ακόμα και σε σκηνές που εκ πρώτης όψεως δείχνουν άχρωμες ή στατικές.

Η τεχνική αυτή δεν είναι απλώς ένα εργαλείο – επαναπροσδιορίζει την εικόνα. 

Το νερό μετατρέπεται σε ομίχλη, τα σύννεφα σε μάζες με υφή, τα φύλλα σε κύματα. 

Το αποτέλεσμα; 

Μια αφαιρετική μορφή τοπίου που αντλεί δύναμη όχι από την καθαρή αναπαράσταση αλλά από την εσωτερική ερμηνεία του θεατή.


Harry Callahan
Χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον μεγάλο Φωτογράφο Harry Callahan


Η εφαρμογή της τεχνικής φυσικά απαιτεί εξερεύνηση και πειραματισμό. 

Μια απλή ρύθμιση ταχύτητας κλείστρου μπορεί να αποδώσει εξαιρετικά απρόσμενα αποτελέσματα, μετατρέποντας μια συνηθισμένη σκηνή σε οπτικό ποίημα. 

Εκεί, στοιχεία όπως το νερό, τα σύννεφα, το χορτάρι ή τα δέντρα –όταν κινούνται– λειτουργούν ως φυσικοί συντελεστές της σύνθεσης.

Φυσικά, δεν είναι κάθε σκηνή κατάλληλη. Η απουσία δυναμικών στοιχείων μπορεί να οδηγήσει σε ένα στατικό αποτέλεσμα με ελαφρώς ασαφείς εντάσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το ζητούμενο είναι η αναζήτηση κίνησης, είτε μέσω της ίδιας της φύσης είτε μέσω της προσωπικής παρέμβασης.

Η σωστή επιλογή ταχύτητας κλείστρου αποτελεί καταλυτικό παράγοντα. Η απόδοση του αισθητικού αποτελέσματος εξαρτάται από τη δυναμική του κάδρου και την ταχύτητα των κινούμενων στοιχείων. Δεν υπάρχει «σωστή» τιμή – μόνο δημιουργικές επιλογές.

Το Moυσείο Σύγχρονης Τέχνης ορίζει τον όρο «αφηρημένο» ως «μια μορφή τέχνης που δεν αποτυπώνει την εξωτερική πραγματικότητα, αλλά αντλεί από εσωτερικές έννοιες και την προσωπική έκφραση». Με αυτή την έννοια, η αφηρημένη φωτογραφία τοπίου δεν είναι απλώς μια τεχνική – είναι μια στάση απέναντι στη δημιουργία.

Σε έναν κόσμο υπερκορεσμένο από εικόνες, η αφηρημένη φωτογραφία τοπίου προσφέρει μια πρόταση υψηλής διακριτής αξίας. 

Δεν απευθύνεται απλώς στο βλέμμα – αλλά και στη σκέψη.

 

 

Το κοινό σημείο μεταξύ Punk, Φωτογραφίας και Graffiti

 

Πανκ και γκράφιτι επανενώνονται σε μια έκρηξη τέχνης, καθώς οι καλλιτέχνες δρόμου αναδημιουργούν τις εμβληματικές φωτογραφίες της για μια εξαιρετική έκρηξη της τέχνης, καθώς οι διάσημοι καλλιτέχνες του δρόμου αναδημιουργούν τις εμβληματικές φωτογραφίες της Janette Beckman από την πλούσια πανκ σκηνή της Αγγλίας για το "The Mashup 2" σε μια σειρά περιορισμένων εκτυπώσεων μεταξοτυπίας.

Πολλοί άνθρωποι συνδέουν το γκράφιτι με το χιπ χοπ. Όμως, οι πραγματικοί δημιουργοί γκράφιτι γνωρίζουν ότι η τέχνη προηγείται της εμφάνισης του hip-hop κατά περίπου μισή δεκαετία.

Οι πρώτοι δημιουργοί γκράφιτι ήταν οπαδοί της ροκ και της funk μουσικής, μερικοί δε ερωτεύτηκαν την πανκ σκηνή στα μέσα της δεκαετίας του '70, καθώς ενσαρκώθηκε μουσικά αυτή η ωμή και μη καθιερωμένη αντίληψη που τα γκράφιτι ως κίνηση διακήρυτταν.

 

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970, τα γκράφιτι μετέτρεψαν την Νέα Υόρκη καθώς οι συγγραφείς ζωγράφιζαν αριστουργήματα, μετατρέποντας κάθε γυμνή επιφάνεια σε σελίδα από ένα αυτογραφικό βιβλίο.

Την ίδια περίοδο η Βρετανή φωτογράφος Janette Beckman ξεκίνησε το Kingsway Princeton School διδάσκοντας φωτογραφία σε μια ομάδα εφήβων μόλις λίγα χρόνια μικρότερους από αυτήν. Η χρονιά ήταν το 1976 και ένας μαθητής με το όνομα John Lydon είχε μόλις εγκαταλείψει το σχολείο για να μπει στους Sex Pistols.

Η αλλαγή έπαιρνε σάρκα και οστά.

Σε μια εποχή που το Ηνωμένο Βασίλειο στράφηκε σε μαζική ανεργία και οικονομική απελπισία, το πανκ μίλησε προς τον λαό ενώ αποδοκίμαζε τους αρωγούς και υποστηρικτές της βασιλείας και πλουτοκρατίας.  


«Ήταν μια εξέγερση εναντίον της βασίλισσας και της χώρας», λέει η Beckman, η οποία μόλις είχε κυκλοφορήσει το The MashUp 2: Punk Photographs Remixed, μια νέα σειρά εκτυπώσεων μεταξοτυπίας περιορισμένης έκδοσης από δέκα σύγχρονους καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των Shepard Fairey, Cey Adams, Mike Giant και Ian Wright.

Οι καλλιτέχνες κλήθηκαν να επιλέξουν εμβληματικά πορτρέτα όπως των Joe Strummer, Debbie Harry, Dee Dee Ramone και Billy Idol από το διάσημο αρχείο της Beckman και να φανταστούν τους ήρωές τους μέσα από πιο μοντέρνα μάτια.

Όταν ήρθε το πανκ, δεν υπήρχε μέλλον καθώς λέει και το τραγούδι των Sex Pistols. Οι άνθρωποι περπατούσαν καταθλιπτικά. Τότε ξαφνικά κοίταζες έξω και υπήρχαν αυτά τα καταπληκτικά δημιουργήματα μαζί με την μεγάλη έκρηξη της πανκ μουσικής.

 

Χρησιμοποιώντας μια φθηνή ρωσική κάμερα Rollei, η Beckman ξεκίνησε να φτιάχνει πορτραίτα μιας νέας γενιάς που δημιούργησε νέες μορφές μουσικής, μόδας και τέχνης για να εκφραστεί.

 «Δεν ήταν ότι έπρεπε να περάσεις χρόνια μελετώντας κλασική κιθάρα για να ανέβεις στη σκηνή, ήταν να αρχίσεις να χτυπάς την κιθάρα σου και να κάνεις θόρυβο. Ήταν για να έχεις φωνή, να μιλάς για τη ζωή τους και τι συνέβαινε στη χώρα. Δεν είχε επιτραπεί ποτέ να το γίνει αυτό πριν. «λέει η Beckman».

 

Η Beckman συγκέντρωσε ένα χαρτοφυλάκιο των φωτογραφιών της και τις έφερε στο Sounds, μια εβδομαδιαία ποπ / ροκ εφημερίδα. Η συντάκτρια Vivien Goldman, γνωστή τώρα ως «καθηγήτρια του Πανκ», την προσέλαβε αμέσως, και η Μπέκμαν φωτογράφησε τους Siouxsie and the Banshees εκείνο το βράδυ.

Η Beckman αργότερα πήγε στο Melody Maker όπου συνέχισε να φωτογραφίζει την ανερχόμενη πανκ σκηνή νεανικές φυλές όπως skinheads, rockabilly, ska, 2-Tone, reggae και Mods. Ήταν πολύ πολιτισμικά αναμεμιγμέν όλα αλλά και όλα ήταν αποδεκτά.

 

 

Μάθε τέχνη κι αστήνε…

Η αβεβαιότητα της εποχής δημιουργεί εκτός από αμφιβολίες και φόβο, ευκαιρίες και νέους τρόπους προσέγγισης και εύρεσης πελατολογίου.

 


Μιλάμε βεβαίως για τους επαγγελματίες φωτογράφους.

Κάποτε ο φωτογράφος ήταν επαγγελματίες και το έργο του αφορούσε γάμους και βαπτίσεις. Πλέον ο επαγγελματίας φωτογράφος έχει μια σαφώς μικρότερη πελατεία όσο αφορά τα μυστήρια… αλλά ένα σίγουρα μεγαλύτερο εύρος πελατών λιανικής πώλησης μιας και πλέον τα e-shop έχουν καθιερωθεί (και πλέον λόγω covid 19, επιβάλλονται για την βιωσιμότητα μιας επιχείρησης).


Η εργασία σε αυτόν τον τομέα δημιουργεί ευκαιρίες σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσω τοπικών επιχειρήσεων με σχετικά μικρό κόστος (εφόσον ο επαγγελματίας φωτογράφος ήδη έχει τον πλήρη εξοπλισμό του).

Υπάρχει σίγουρα αρκετή δουλειά, απλά χρειάζεται στρατηγική και προετοιμασία.

1)            Κοστολόγηση παροχής υπηρεσιών σας ανά περίπτωση και βάση σωστών υπολογισμών.

2)            Portfolio με εμπορική φωτογράφιση.

3)            Επαφές μέσω e-mail και κατ’ επέκταση ραντεβού με τον υποψήφιο πελάτη.

 

Εδώ καλό είναι να δούμε δυο – τρία πραγματάκια. Ο πελάτης πάντα θα καταλήξει σε μια αξιοπρεπή δουλειά η οποία παραδίδεται στον χρόνο που θα συμφωνηθεί. Μην αναλαμβάνεις κάτι που δεν μπορείς να υλοποιήσεις, κράτησε τα υψηλά στάνταρ στην δουλειά σου αλλά μιλάμε για εμπορική φωτογραφία, αυτό σημαίνει η σωστή και έξυπνη αποτύπωση του προιόντος και όχι η καλλιτεχνική δημιουργία. Ο πελάτης επιθυμεί το προιόν του να πουλάει και όχι να εκτίθεται σε εκθεσιακό χώρο.

 


Σαφώς και η εποχή διευκολύνει το ηλεκτρονικό εμπόριο και νέες επαγγελματικές ευκαιρίες παρουσιάζονται.

 

Έχεις δοκιμάσει κάτι ανάλογο?

Θα χαρούμε να ακούσουμε την γνώμη σου στα σχόλια.