Εάν υπάρχει ένα βασικό συστατικό στη φωτογραφία, είναι το φως, αυτό είναι η ζωή και η ύπαρξη της φωτογραφίας. Γι’ αυτό και μάθουμε να χρησιμοποιούμε το φως σωστά.
Προκειμένου να αξιοποιηθεί αυτή η δύναμη, το φως πρέπει να κατανοηθεί απόλυτα γιατί η σχέση μας μαζί του διαρκεί όσο και η ιδιότητα του φωτογράφου.
Πάμε να δούμε λοιπόν τα χαρακτηριστικά του.
1. Ποσότητα ή ένταση
Την ένταση λοιπόν του φωτός θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως ποσότητα δλδ πολύ φως ή λίγο ή αντίστοιχα φωτεινά ή σκοτεινά (με οποιαδήποτε πηγή φωτός). Όπως μπορούμε να καταλάβουμε η ποσότητα φωτός που θα χρησιμοποιήσουμε είναι ικανή για να παρουσιάσει την διάθεση της απεικόνισης πχ φωτεινό σκηνικό παρουσιάζει ίσως την διαύγεια και την καθαρότητα οποιαδήποτε χαράς ή λύπης και αντίστοιχα σκοτεινό σκηνικό παρουσιάζει διάθεση μυστηρίου μπροστά στην απεικόνιση της μελαγχολίας ή οποιαδήποτε άλλης διάθεσης.
Σε σκηνικό λοιπόν με έντονο φως, κρατάμε το ISO χαμηλό, την ταχύτητα κλείστρου υψηλή ή το διάφραγμα μικρό. Έτσι μειώνουμε την ένταση του φωτός και οι φωτογραφίες μας δεν «καίγονται».
Το ίδιο ισχύει και στην αντίθετη περίπτωση με τις
αντίστροφες βέβαια ρυθμίσεις. Σε λιγότερο διαθέσιμο φως ανεβάζουμε το ISO,
χαμηλώνουμε την ταχύτητα κλείστρου ή να ανοίγουμε το διάφραγμα.
2. Ποιότητα
Η ποιότητα του φωτός δεν μετριέται. Το αντιλαμβανόμαστε βάση τις οπτικής αντίληψης. Το φως λοιπόν είναι είτε «μαλακό» είτε «σκληρό».
Το μαλακό – απαλό φως, συνήθως προέρχεται από μια διάχυτη πηγή φωτός, πχ Το φως του ήλιου πίσω από τα σύννεφα ή προβολέας σε στούντιο με ομπρέλα διάχυσης. Οι σκιές που δημιουργούνται από το απαλό φως διαγράφονται ομαλά και κλιμακωτά, αν θέλεις έντονες σκιές χρησιμοποιείς το σκληρό φως το οποίο κατευθύνει και δημιουργεί έντονες σκιές.
Γενικά μπορούμε να πούμε ότι πηγές φωτός μικρότερες από το θέμα ρίχνουν σκληρές σκιές ενώ πηγές φωτός μεγαλύτερες από το θέμα ρίχνουν πιο μαλακές σκιές.
Τώρα θα μου πείτε: «Αφού ο ήλιος είναι τεράστιος σε σχέση με μας, τότε γιατί όταν έχει ήλιο οι φωτογραφίες μου έχουν έντονο contrast?». Η απάντηση είναι ότι ο Ήλιος είναι ναι μεν τεράστιος, αλλά η απόσταση του από την Γη είναι επίσης τεράστια οπότε αυτομάτως θεωρείται ως μικρή φωτιστική πηγή
Γενικά θεωρείται ως κύρια επιλογή για φωτογραφία πορτρέτου το μαλακό φως, δημιουργεί απαλή αίσθηση και κολακεύει το πρόσωπο, αλλά γνωρίζουμε βέβαια ότι τελικά η επιλογή μας είναι προσωπική υπόθεση κάθε φωτογράφου σε συνδυασμό με αυτό που θέλει να πει.Σκοπός άλλωστε είναι η κατανόηση της ποιότητας του φωτός - μαλακό ή σκληρό - και μόνον αυτός.
Παρακάτω βλέπουμε μια πανέμορφη φωτογραφία του Bresson, προφανώς έχει χρησιμοποιήσει μαλακό φως (διακρίνουμε την ομίχλη στο βάθος. Φωτιστική πηγή ο Ήλιος με συννεφιά.
Ομοίως από τον ίδιο καλλιτέχνη (Bresson), παρακάτω μπορούμε να δούμε ότι στο σκηνικό η φωτιστική πηγή είναι ο ήλιος με έντονη ηλιοφάνεια οπότε και σκληρό φωτισμό. Η σκιά που διαγράφεται έντονα οφείλεται στην γωνία λήψης.
3. Χρώμα ή θερμοκρασία
Το χρώμα ή η θερμοκρασία του φωτός επίσης καθοδηγούν τη διάθεση σε μια φωτογραφία. Μια έγχρωμη φωτογραφία μπορεί να δώσει άλλη αίσθηση με "ψυχρό" ή "θερμό" φως. Αυτό, φυσικά, μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την ώρα της ημέρας ή την φωτιστική πηγή που χρησιμοποιούμε.
Οι θερμοκρασία χρώματος μετριέται στην κλίμακα Kelvin και κυμαίνεται από περίπου 1000K στο θερμό, κόκκινο έως 10.000K στο ψυχρό, μπλε άκρο της κλίμακας.
Ως σημείο αναφοράς, το φως της ημέρας και το ηλεκτρονικό φλας εμπίπτουν στην περιοχή 5000 έως 5500° Κ.
Οι λάμπες πυρακτώσεως κυμαίνονται περίπου στα 2500° K έως 3500° K.
Για να πετύχουμε σωστή αποτύπωση θα πρέπει να ρυθμίσουμε την
ισορροπία λευκού – White Balance.
Επιπλέον, υπάρχουν επιλογές διόρθωσης στα RAW αρχεία σχετικά με την θερμοκρασία χρώματος στο Lightroom, στο Photoshop, ή σε οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας.
4. Κατεύθυνση
Η κατεύθυνση του φωτός ελέγχει το «σχήμα» και το μήκος των
σκιών όταν θέλουμε να δημιουργήσουμε
αίσθηση βάθους στις φωτογραφίες μας.
Αυτό είναι αρκετά εύκολο σε ένα στούντιο. Απλά μετακινούμε το βασικό φως (κύριο φως) ή και τα βοηθητικά, σε θέση που δημιουργεί την εμφάνιση που θέλουμε, σκηνοθετούμε τον τρόπο που το φως αντανακλά στα μάτια, στην περίπτωση πορτρέτου ή τον τρόπο που τυλίγεται γύρω από το πρόσωπο, την κατεύθυνση και τη δύναμη της σκιάς της μύτης.
Όταν το φως χτυπά το θέμα απευθείας, το θέμα θα φαίνεται επίπεδο χωρίς λεπτομέρειες και βάθος.
Αν το φως χτυπήσει το θέμα υπό γωνία, ας πούμε 45 ή 60 μοίρες, δημιουργούνται σκιές και έτσι θα έχουμε μεγαλύτερο βάθος και διαστάσεις στην φωτογραφία.
Γιατί έχει σημασία η κατεύθυνση του φωτός; Επειδή επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ο θεατής αντιλαμβάνεται το πορτρέτο. Για παράδειγμα, ο φωτισμός «πεταλούδα» (όταν δηλαδή η φωτιστική πηγή μας είναι ακριβώς απέναντι και στο κέντρο του προσώπου) είναι μια τεχνική φωτισμού που δημιουργεί μια συμμετρική σκιά σε σχήμα πεταλούδας κάτω από τη μύτη του θέματος και δίνει έμφαση στα ζυγωματικά και στο όμορφο δέρμα.
Butterfly effect
Το φως είναι το παν στη φωτογραφία. Μάθε πώς λειτουργεί και αξιοποίησε το.
Καλές λήψεις!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου