Τι περισσότερο μπορεί να ειπωθεί για το φαγητό; Έχει καλυφθεί με κάθε μέσο που μπορεί να φανταστεί κανείς (ζωγραφική, ταινίες, εκπομπές, φωτογραφία). Βρίσκεται σχεδόν στο σημείο της απόλυτης εξάντλησης. Όποιος έχει smartphone μπορεί να φωτογραφίσει κάθε γεύμα του και να το μοιραστεί εύκολα με όλο τον κόσμο.
Αλλά ακριβώς εκεί που νομίζαμε ότι είχε εξαντληθεί ως θέμα, έρχεται το Φεστιβάλ Feast For The Eyes: Η ιστορία του φαγητού στη φωτογραφία που επαναπροσδιορίζει το θέμα.
 |
| Sandy Skoglund, Peas on a Plate, 1978, Archival pigment print. Copyright 1978 Sandy Skoglund |
 |
| Daniel Gordon, Pineapple and Shadow, 2011, Archival pigment print |
Το Feast For The Eyes τώρα στη Γκαλερί Polygon στο Βόρειο Βανκούβερ. Την κίνηση επιμελήθηκε η συγγραφέας Susan Bright και η συντάκτης Denise Wolff από το ίδρυμα Aperture της Νέας Υόρκης. Το έργο σχεδιάστηκε αρχικά ως βιβλίο.
Παρόλο που πολλές από τις εικόνες είναι απλές, είναι το υλικό που δημιουργεί αίσθηση μεταξύ της επιθυμίας και της υπερβολικής υπεροχής ενώ υπάρχει συντριπτική αφθονία χρώματος και περιεχομένου.
Υπάρχουν τρεις διαφορετικές ενότητες. Still life, γύρω από το τραπέζι και παίζοντας με το φαγητό.
Η λίστα των καλλιτεχνών είναι εντυπωσιακή, περιλαμβάνει τους Henri Cartier-Bresson, Nan Goldin, Man Ray, Vik Muniz, Helmut Newton, Irving Penn, JR, Ed Ruscha, Carolee Schneemann, Cindy Sherman, Stephen Shore, Andy Warhol, Weegee, Edward Weston και Nobuyoshi Araki, μερικοί από αυτούς.
Στην εισαγωγή της έκθεσης με τον τίτλο Eye Candy, η επιμελήτρια Susan Bright γράφει: «Το φαγητό μπορεί να προκαλέσει επαναλαμβανόμενους και συνεχείς δεσμούς μεταξύ αντίληψης και μνήμης, και όταν φωτογραφίζεται, μετατρέπεται επίσης σε ένα δίκτυο συγκρίσιμων συνδέσεων και σχετικούς συμβολισμούς. Με άλλα λόγια, τα όνειρα και οι επιθυμίες μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου